1844 El Yazmaları - Karl Marx
01:07:00
“Erteleme, Yap!“ Evime gelen hemen herkes odamda yazan bu yazıya takılı kalır. “Nasıl yani erteleme yapman gerektiğinimi söylüyorsun” derler ama orada ki virgüle bir türlü dikkat etmezler. İnsanoğlu işte tembelliğe alışkın olduğumuz için olsa gerek, işine geldiği gibi anlıyor.
Uzun bir süredir yazı yazmıyorum, ‘yazamıyorum’ demek daha doğru olur sanırım. Sürekli ertelemek zorunda kalıyorum. Bu satırları karalamadan hemen önce duvarda ki o yazıya gözüm ilişti ve bu sefer erteleme yapmayacağım dedim ve yazmaya karar verdim.
Uzun bir süredir yazı yazmıyorum, ‘yazamıyorum’ demek daha doğru olur sanırım. Sürekli ertelemek zorunda kalıyorum. Bu satırları karalamadan hemen önce duvarda ki o yazıya gözüm ilişti ve bu sefer erteleme yapmayacağım dedim ve yazmaya karar verdim.
Karl MARX’ın 1844 El Yazmaları kitabı Murat BELGE tarafından çevrilmiş, aslında bu kitabın çevrilmesi ne kadar doğru bilemiyorum. Çünkü kitap oldukça eksik, ben okurken eksikliğini o kadar hissettim ki zaten dipnotlara dikkat eden bir okuyucu iseniz, dipnotlardada açıkça belirtiliyor; yazılanların eksik olduğuna dair açıklamalar. (Bence büyük bir kısmı eksik)
Tüm kitabı anlamamız için metinlerin bütünlüğüne ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum. Kitapla ilgili birkaç eleştiri okudum fakat hiçbirinde eksikliğine dair bir açıklama yoktu. Kitabı daha önceden eleştirenler keşke eksik bir kitabı eleştirdiklerinide belirtselermiş.
Önsözü okuduktan sonra kitapta karşılaştığım ilk cümle beni sarsmaya yetti diyebilirim. “Ücretler, kapitalist işçi arasındaki düşmanca boğuşma yoluyla belirlenir. Zaferi kazanan, zorunlulukla, kapitalist olur” Bu ilk cümleyi tekrar tekrar okudum, ne kadarda gerçekçi bir yaklaşımdı. Gerçekten öyle değil mi her şeyle mücadele ediyoruz. Kendi içimizde boğuşuyoruz çünkü ezilen değil ezen olmak istiyoruz. Bu insanın doğasından kaynaklanan bir durum, bundan kaçış yok.
Kitabı okudukça göreceksiniz; işçi için ideal bir toplumun olmadığını. Toplumun zengin veya fakir olması aslında hiçbir şeyi değiştirmiyor.
“İşçinin yabancılaşması, emeğin yabancılaşması neye dayanır?” Eğer bu konu ile ilgiliyseniz mutlaka okumalısınız.
Tüm kitabı anlamamız için metinlerin bütünlüğüne ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum. Kitapla ilgili birkaç eleştiri okudum fakat hiçbirinde eksikliğine dair bir açıklama yoktu. Kitabı daha önceden eleştirenler keşke eksik bir kitabı eleştirdiklerinide belirtselermiş.
Önsözü okuduktan sonra kitapta karşılaştığım ilk cümle beni sarsmaya yetti diyebilirim. “Ücretler, kapitalist işçi arasındaki düşmanca boğuşma yoluyla belirlenir. Zaferi kazanan, zorunlulukla, kapitalist olur” Bu ilk cümleyi tekrar tekrar okudum, ne kadarda gerçekçi bir yaklaşımdı. Gerçekten öyle değil mi her şeyle mücadele ediyoruz. Kendi içimizde boğuşuyoruz çünkü ezilen değil ezen olmak istiyoruz. Bu insanın doğasından kaynaklanan bir durum, bundan kaçış yok.
Kitabı okudukça göreceksiniz; işçi için ideal bir toplumun olmadığını. Toplumun zengin veya fakir olması aslında hiçbir şeyi değiştirmiyor.
“İşçinin yabancılaşması, emeğin yabancılaşması neye dayanır?” Eğer bu konu ile ilgiliyseniz mutlaka okumalısınız.
Kitabın tanıtım bülteninden;
1843-46 Marx´ın klasik iktisatçılarla ilk tanıştığı yıllardır; bu süre içinde Marx, burjuva iktisadının kavramlarını burjuva iktisadına karşı kullanmak diye tanımlayabileceğimiz bir yöntemle uzun, bir kısmı kaybolmuş defterler doldurur. 1844 El Yazmaları burjuva politik iktisadını ve burjuva iktisat sistemini eleştiren "genç" Marx´ın ilk iktisadi araştırmalarının müsveddeleridir.
Marx 1844 Elyazmaları'nda paranın iktidarının her değeri aksine döndürdüğünü söylerken, ilkin "sadakati sadakatsizliğe çevirir" diye başlar saymaya: "Aşkı nefrete, nefreti aşka, erdemi fenalığa, fenalığı erdeme…" diye devam eder. 1932 yılına kadar yayımlanmayan bu müsveddeler ücretli emeğin insanı nasıl yabancılaştırdığının ele alındığı olgusal bir analizdir. Metin boyunca Rousseau´nun, Feuerbach'ın, Proudhon'un, Hegel´in etkilerini takip ederken, Marx´ın klasik iktisatçılarla (Adam Smith, Ricardo, Sismondi, Say...) yürüttüğü tartışmayada şahit oluruz.
Sosyal bilimci, tarihçi ve devrimci olarak hiç kuşkusuz en etkili sosyalist düşünür olan Marx´ın fikriyat evrimini gösteren ilk çalışmalarıdır 1844 El Yazmaları.
1843-46 Marx´ın klasik iktisatçılarla ilk tanıştığı yıllardır; bu süre içinde Marx, burjuva iktisadının kavramlarını burjuva iktisadına karşı kullanmak diye tanımlayabileceğimiz bir yöntemle uzun, bir kısmı kaybolmuş defterler doldurur. 1844 El Yazmaları burjuva politik iktisadını ve burjuva iktisat sistemini eleştiren "genç" Marx´ın ilk iktisadi araştırmalarının müsveddeleridir.
Marx 1844 Elyazmaları'nda paranın iktidarının her değeri aksine döndürdüğünü söylerken, ilkin "sadakati sadakatsizliğe çevirir" diye başlar saymaya: "Aşkı nefrete, nefreti aşka, erdemi fenalığa, fenalığı erdeme…" diye devam eder. 1932 yılına kadar yayımlanmayan bu müsveddeler ücretli emeğin insanı nasıl yabancılaştırdığının ele alındığı olgusal bir analizdir. Metin boyunca Rousseau´nun, Feuerbach'ın, Proudhon'un, Hegel´in etkilerini takip ederken, Marx´ın klasik iktisatçılarla (Adam Smith, Ricardo, Sismondi, Say...) yürüttüğü tartışmayada şahit oluruz.
Sosyal bilimci, tarihçi ve devrimci olarak hiç kuşkusuz en etkili sosyalist düşünür olan Marx´ın fikriyat evrimini gösteren ilk çalışmalarıdır 1844 El Yazmaları.
0 yorum